Текст песни Przemysław Gintrowski - Karzeł

Tej księgi do końca już czytać nie muszę
Choć większa ode mnie i ledwo w połowie
Ogromne oburącz przewracam arkusze -
Ostatnią stronicę bez trudu dopowiem.
By przyszłość dokładnie przewidzieć, wystarczy
Znad kart podnieść wzrok i popatrzeć wam w twarze.
Nic dla was nie musi oznaczać mój starczy
Wzrok z twarzy od dziecka zmarszczonej
- Jam karzeł.
Gnom zły i złośliwy, świat widzę ponuro,

Bom czarno ubrany, wzrost - pożal się Boże!
Ja czytać nie muszę - ja czuję to skórą,
Co dziś źle się toczy - potoczy się gorzej!
Nie mnie korzyść z waszych uczt, rzezi i bojów.
Najwyżej sos chlapnie lub krew po stronicy.
Mrowiska pól i bitew i dworskich pokojów
Za pokarm spokojnej posłużą źrenicy.
Tej księgi do końca już czytać nie muszę.
Zginiemy, a nasze pałace się zwalą.
Dojrzyjcie wśród cieni skarlałą mą duszę -
Jak mnie niepozornych nie żegna się z żalem.

5 из 5 Оценок: 5.

К концу этой книги у меня нет уже читать
Хотя больше, чем мне, и едва ли половину
Огромный двуручный бросить листов -
Последний dopowiem страницы легко.
Чтобы точно предсказать будущее, просто
Посмотрите с его картами и смотреть вам в лицо.
Ничто для вас не обязательно означает мое старческое
Глаза от лица ребенка бороздили
- Я карлик.
Gnome гнев и злобные, я могу смотреть на мир мрачно,

Bom носили черные и рост - Господи помилуй!
Я не читал - я чувствую кожей,
То, что идет плохо сегодня - получится хуже!
Я не воспользоваться вашим праздники, массовые убийства и сражения.
Подкормка брызг жидкости или крови на странице.
Гнезда ящиков и сражениях и залов судебных заседаний
Служат пищей для тихого ученика.
К концу этой книги я не читал уже.
Умри, и наши дворцы называется.
Dojrzyjcie тени чахлых моей души -
Неприметный, как я не жалею, прощаясь с.